จริงๆ ไม่รู้จะเขียนอะไร แต่ไหนๆเห็นว่าวันสำคัญเลยขอบันทึก moment ความรู้สึกเสียหน่อย ไหนๆก็แก่่ขึ้นอีก 1 ปีแล้ว (จริงๆก็แก่ขึ้นกันทุกวัน ทุกวินาทีนี่นา)
ปีนี้ เป็นอีกหนึ่งปีที่รู้สึกหงอยๆเป็นพิเศษ ไม่รู้เพราะบรรยากาศเรื่องน้ำท่วมนี่ด้วยรึป่าว....วันนี้เมื่อ 28 ปีก่อน น้ำก็ท่วมกรุงเทพครั้งใหญ่ แม่เล่าให้ฟังว่าตอนนั้นลำบากเหมือนกัน เพราะต้องฝ่าฟันน้ำไปโรงพยาบาล จนเป็นมุขที่แม่ชอบแซวเสมอว่าสงสัยที่ตัวสูง เพราะสูงหนีน้ำ :D
เวลาผ่านไป กรุงเทพก็เปลี่ยนไปมากเช่นกัน แต่เหตุการณ์น้ำท่วมก็กลับมาเยือนชาวกทม.อีกครั้ง ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าเทคโนโลยี การจัดการ ระบบการพยากรณ์ต่างๆก็พัฒนาไปมาก แต่เราก็ยังต้องมาเจอปัญหาเช่นนี้อีก ที่ว่าเอาไหวๆ จัดการได้ ก็เป็นอย่างที่เห็น...ปีนี้คำอวยพรที่ได้รับเลยเลยแปลกกว่าทุกปีเลยคะ เช่น Stay dry / No flood เป็นต้น
แต่ก็เอาเถอะคะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เหตุการณ์ก็เกิดขึ้นแล้ว ภัยธรรมชาติเป็นสิ่งที่เราควบคุมไม่ได้ ดังนั้นเราก็ควรจะเลือกควบคุมในสิ่งที่เราทำได้กันดีกว่า วางแผนและจำกัดความเสี่ยง/ความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นจากเหตุการณ์ทั้งทางด้านชีวิต ทรัพย์สิน และจิตใจนะคะ อย่างหลังนี่สำคัญมากๆ เห็นหลายคนเครียดกันไปมาก โดยเฉพาะใน social network นี่แหละ เป็นแหล่งระบายทางอารมณ์ของคนยุคนี้มากๆ
อีกหนึ่งเหตุที่ทำให้เศร้าเล็กๆทุกครั้งที่ฉลองวันเกิด คือ อายุ แม้ใครก็ว่าอายุเป็นเพียงตัวเลขก็เถอะ T_T ผู้หญิงพอใกล้เลข 3 นำหน้านี่จะเริ่มกลัวมากๆ ไหนจะคำว่า "แก่" "คาน" "ริ้วรอย" ตามมาหลอกหลอนสุดๆ เห็นได้ชัดช่วงนี้ แม้กระทั่งหนังยังอินเทรนด์กับเรื่องนี้ มีทั้ง 30+โสด on sale หรือ 30 ยังแจ๋ว อะไรอย่างนี้
แต่อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดอะเนอะ "No one can stop the flow of time. But a moment captured in the frame of the heart will never disappear" ฉะนั้น ทำทุกๆช่วงเวลาให้น่าจดจำดีกว่า จะได้ไม่มาเสียใจทีหลัง
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกคำอวยพร และของขวัญคะ....ขอบคุณที่ทำให้วันธรรมดาวันหนึ่งกลายเป็นวันพิเศษ ^__^
สุขสันต์วันเกิดครับ ความเป็นหนึ่ง ก็ยังคงเดิม ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีครับ :D :D
ตอบลบ^_________^
สุขสันวันเกิดคับผม ขอให้มีความสุขมากๆน๊าคับ :)
ตอบลบขอบคุณคะ ^___^
ตอบลบ