เชียงใหม่ จัดเป็นเมืองที่มีเสน่ห์มาก ไปกี่ครั้งก็ไม่มีเบื่อ ปีนี้เป็นปีที่สามแล้วที่ไปเชียงใหม่ติดๆกันทุกปี สองรอบแรกนั่งเครื่องไป แล้วไปเช่ารถขับเอา ตามอ่านบล็อคเก่าๆของเราได้ตาม link ด้านล่าง
รอบนี้เลยเปลี่ยนใหม่ เป็นขับรถจากกรุงเทพไปบ้าง จริงๆจุดหมายหลักคือเชียงใหม่ แต่ก็ไม่ค่อยได้วางแผนอะไรมากว่าจะไปเที่ยวไหนอะไรอย่างไร เพราะจริงๆ ที่ที่อยากไปก็ไปมาเกือบครบแล้ว รอบนี้ก็เลยไปกันชิลๆ อยากแวะไหนก็ไปนั่น
ตลอดทริป 5 วัน 4 คืน ออกเดินทางกันวันแรกแต่เช้ามืด จุดแวะแรกที่เราแวะก็คือ เขื่อนภูมิพลที่จังหวัดตาก ช่วงที่ไปน้ำน้อยมาก คือ อย่างในแม่น้ำที่เห็นระหว่างทางก่อนเข้าไปในเขื่อนที่เป็นสันดอน ดินขึ้นมาเลย
จากนั้นเราก็มุ่งหน้าตรงเข้าเชียงใหม่ ก็ถึงเย็นๆพอดีคะ แวะเข้าที่พักเก็บของ พักขาก็ออกมาหาข้าวทานแถวนิมมานกัน จริงๆตั้งใจจะไปทานร้านต๋อง แต่ปรากฏว่าวันที่ไปฝนตก ทำให้โต๊ะส่วน outdoor เค้าปิด ร้านก็เล็กอยู่แล้ว โต๊ะน้อยลงไปอีก รอคิวนานเลยแหละ ก็เลยเปลี่ยนใจ ไปทาน Salad concept ที่อยู่ปากซอยแทน
salad concept เป็นอีกร้านที่มากี่ครั้งก็มาทานเสมอ ผักเค้าสด คุณภาพดี น้ำสลัดก็อร่อย คราวนี้ลองเมนูใหม่ที่เป็นพิซซ่าสลัด เลือกหน้าท็อปปิ้งได้เอง1 อย่าง เราเลือกแซลมอน ก็อร่อยดี แล้วก็ชีสเบอร์เกอร์สลัด จานนี้เฉยๆ ยังชอบสลัดออเดอร์เมืองเหมือนเดิม
วันรุ่งขึ้นอีกวัน เราตัดสินใจจะไปเชียงรายกันคะ เนื่องด้วยผู้ร่วมทริปของข้าพเจ้าอยากไปแม่สาย ก็เลยออกจากเชียงใหม่สายๆเพื่อไปยังเชียงราย พอถึงตัวเมืองเชียงราย เราก็แวะไหว้พระกันที่วัดร่องขุ่น วัดดังประจำจังหวัดเชียงรายที่ขึ้นชื่อด้านความสวยงาม ถ้าสังเกตที่รูปดีๆ ยอดเจดีย์ยังคงเสียหายจากเหตุการณ์แผ่นดินไหวอยู่เลย
จากนั้นเราแวะทานก๋วยเตี๋ยวกันที่ร้านก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลา รสดี ซึ่งอยู่บริเวณเดียวกันกับโรงแรมบ้านสยาม จุดสังเกต คือ ร้านเป็นสีชมพูคะ ร้านนี้ใครผ่านขอให้แวะคะ อร่อยมากกกก จริงๆ น้ำซุปเอย ลูกชิ้นเอย เด็ดจริง ต้มยำนี่ทำมาแบบไม่ต้องปรุงเพิ่มเลย อร่อย ในร้านเองจริงๆก็เป็นบริเวณเดียวกับร้านขายชา พ่อขุนหมื่นลี้ด้วย การตกแต่งก็จะเลยมีบรรดาชา ถ้วยชาอยู่ด้วย
พอไปถึงแม่สาย จะมีจุดที่ทำการทำหนังสือข้ามแดนเพื่อข้ามไปยังฝั่งพม่า เสียค่าทำ 30 บาท ใช้แค่บัตรประชาชนเราคะ แป๊บเดียวมากๆก็จะได้หนังสือข้ามแดนหละ จากนั้นก็ไปเสียอีก 10 บาทที่ด่านสำหรับข้ามแดน
ตรงจุดก่อนข้ามแดน ถือเป็นจุดเหนือสุดของประเทศไทย ตอนที่เราไปคนเยอะมาก การค้าชายแดนคึกคัก เค้าก็พยายามมีป้ายรณรงค์นะ ไม่ให้ซื้อของก็อปปิ้ข้ามกลับมา แต่พอข้ามไปของที่ขายก็มีแต่ของก็อปปิี้ lol
แค่ข้ามแม่น้ำนี้ไปก็จะเป็นฝั่งพม่าแล้วคะ
ส่วนใหญ่ของที่ขายแต่ละร้านก็ซ้ำๆกัน ราคาก็ดูไม่ได้ต่างกันมาก มักจะเป็นพวกเสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า ขนม พวกร้านแผ่นซีดีก็เพียบ แถมถูกกมากกกก มีคนบอกว่าของที่ขายฝั่งพม่ามักจะถูกกว่าของไทย แต่ให้ระวังเรื่องโดนโกงน้ำหนักคะ ส่วนตัวเราไม่ได้ของอะไรจากที่นี่มาก ได้แค่แผ่นหนัง แล้วก็ซื้อพวกขนม อย่างเช่นบ๊วย เกาลัด เยื่อไผ่ ไม่ค่อยแนวเราเท่าไร
จากนั้นเย็นๆเราก็กลับมาหาที่ค้างคืนในเมือง ดูรีวิวได้จากบล็อคก่อนหน้านะคะ
ที่พักใกล้กับตรงพระรูปของพ่อขุนเม็งรายมาก ก็เลยแวะมาสักการะ
แล้วก็เลยแวะทานข้าวแถวๆนั้นเลย จริงๆก็มีหลายร้านนะ แต่เลือกร้านที่คนนั่งทานเยอะสุด แล้วก็ไม่ผิดหวัง ข้าวมันไก่เฮง เฮง น้ำจิ้มอร่อยดี คนขายดีด้วย คนที่เป็นผู้ชายนะ อัธยาศัยดีทีเดียว
เช้าวันรุ่งขึ้น เราก็ไปเที่ยว Singhe Park หรือ ชื่อเดิมคือ ไร่บุญรอดกันคะ ที่นี่เปิดให้เข้าชมฟรี แล้วก็ดูเหมือนเค้าพัฒนาขึ้นมาจากเดิมมากเพื่อให้เป็น Tourist attraction ที่นี่รถโดยสารเข้าไม่ถึงนะคะ จะต้องขับรถเข้ามากันเอง
มาถึงก็เจอกับเจ้าสัญลักษณ์นี้ สิงห์ นั่นเองอยู่ปากทางเข้าเลย
ใครมาถึงแล้ว อย่ามัวแต่ไปถ่ายรูปกะสิงห์อย่างเราคะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ให้ไปที่จุดประชาสัมพันธ์ที่อยู่หน้า Boonrawd farm หรือร้านขายของก่อนคะ เพื่อทำการจองคิวนั่งรถที่เข้าชมไร่ เค้าจะเรียกไปรอบๆ รู้สึกจะถี่ทุกครึ่งชั่วโมง อย่าไปเสล่อเหมือนเราที่ตอนแรกคิดว่ารถมาถึงก็ขึ้นได้เลย
ระหว่างรอรถเราก็เดินชม Boonrawd farm ที่ขายผลิตภัณฑ์จากไร่ และของสิงห์เอง เราลองซื้อเมลอนญี่ปุ่นทาน หวานดี ผ่านเลย ตรงนี้เองก็มีร้านกาแฟบริการด้วย
ที่ชอบสุดของร้านก็คงจะเป็นมุมโปสการ์ด ซื้อปุ๊บเขียนปั๊บส่งได้เลย ชอบที่มี prop ปากกาหลากสี ตัวปั๊มต่างๆให้ใช้นิแหละ
จากนั้นเมื่อถึงรอบเวลารถของเราที่จองไว้มา เค้าก็จะเรียกให้มาขึ้นรถคะ รถจะมีสองคัน คันที่ 1 และ 2 เราก็ขึ้นตามเบอร์ที่เค้าเรียก
บนรถก็จะมีไกด์คอยเล่าโน่นนี่ให้ฟังตลอดทางว่าความเป็นมาของสิงห์ปาร์คเป็นอย่างไร ในไร่มีอะไรบ้าง เป็นต้น เค้าก็จะแวะจอดให้เราลงประมาณ 3-4 จุดคะ ชมไร่ชา ให้อาหารสัตว์
พอเที่ยวไร่เสร็จ เราก็เดินทางกลับไปยังเชียงใหม่คะ กองทัพเดินด้วยท้อง ถ้ามาเชียงใหม่ไม่ได้กินข้าวซอยนี่ก็เหมือนมาไม่ถึงเนอะ กลับไปเลยต้องไปจัดข้าวซอยเสมอใจฟ้าฮ่าม ตอนเราไปถึงนี่ร้านใกล้จะปิดอยู่หละ อาหารบางอย่างก็หมด เช่น ขนมจีนน้ำเงี้ยวเป็นต้น แต่ก็ได้ทานข้าวซอยสมใจ ps. ไส้อั่วร้านนี้ไม่อร่อยอะ
ทัวร์กินจริงๆเลยเรา พอตกเย็น คราวนี้ก็ไปแก้ตัวร้านต๋องที่พลาดไม่ได้กินไปในวันแรก ร้านนี้เค้าชื่อ ต๋อง เต็มโต๊ะ แต่ด้วยความที่คิวยาวมาก แถมเสาร์อาทิตย์ช่วงพีคไม่รับจองโต๊ะ ก็เลยกลายเป็นต๋อง โต๊ะเต็มไปซะง้าน แต่มาแล้วต้องทานให้ได้ รอคิวไป 18 คิวได้วันนั้น ดีที่ turnover โต๊ะสูง เลยรอไม่นานมากกก จานเด็ดที่ชอบ คือ คอหมูย่าง มันนุ่มมาก ....แล้วได้ลองแกงอ่อม ของร้านนี้เป็นครั้งแรก ประทับใจเลย ส่วนไข่เจียวลาบเมือง ลาบหมูเฉยๆ ออกแนวไม่ค่อยผ่าน
อีกวันนึง เราก็ไปเที่ยวม่อนแจ่มกันคะ ที่นี่เราเคยมาแล้วสมัยฮิตใหม่ๆ รอบนี้ไปใหม่อีกรอบ ความน่ารักของที่นี่ก็ยังคงอยู่เหมือนเดิม แต่ที่เพิ่ม ก็คือ เหมือนจะมีเด็กชาวเขามานั่งรอให้เราถ่ายรูปด้วยอยู่มาก น้องๆเค้าไม่ได้เรียกร้องเงินนะ แต่เราก็ให้เค้าเป็นค่าขนม เด็กๆพวกนี้รู้งานมาก โพสท่ากันน่ารักเชียว
ตอนเราไปช่วงปลายเดือนตุลาคม ยังไม่หนาว น่าเสียดาย ถ้าหนาว คงจะฟินมาก
ทานข้าวกันบนม่อนแจ่มนั้น หลังจากจองโต๊ะได้ (บ้านเป็นหลังๆดังรูปบน) ก็เดินไปสั่งอาหาร เค้าก็จะมาส่งให้คะ ผัดเต้าหู้จานนี้อร่อยมาก มันจะกรอบข้างนอก หร่อยดี ตอนที่สั่งวาฟเฟิลไปแล้วอาหารมาเสริ์ฟก็ตกใจในหน้าตาอาหารเหมือนกัน นี่เรากินอาหารบนดอยจริงๆหรือนิ อุปกรณ์พร้อมมาก
เรื่องกินยังไม่หมด ลงจากม่อนมาแล้ว มาเชียงใหม่ ก็ต้องไป iberry ของโน้ต อุดม อีกหนึ่ง landmark สำหรับเช็คอิน
ตอนเย็นๆ ก็ไปเดินถนนคนเดินเชียงใหม่กัน
ก่อนจะเดินทางกลับกทม.กัน เราก็แวะไปซื้อของที่ตลาดพยอม ก็เลยแวะทานโจ๊กต้นพยอมเลย ที่จอดรถจอดหน้าร้านได้เลยนะคะ ถ้ามาทานร้านเค้า
ขากลับ เราก็แวะลำปางไหว้ วัดพระธาตุลำปางหลวงก่อน
แล้วก็แวะแถวตาก สั่งเฟอร์นิเจอร์พวกโต๊ะไม้กลับบ้าน
จบทริปตะลุยเหนือ ไปทริปนี้นี่ก็เหนื่อยหน่อย เพราะนั่งรถนานมาก นี่ขนาดไป 5 วันนะ เที่ยวจริงๆไม่เท่าไรหรอก มันก็ให้อารมณ์อีกแบบนึงดีนะ ไปแบบชิลๆ อยากไปไหนก็ไปนั่น ผ่านไหนก็แวะ GPS เป็นสิ่งที่ำคัญมาก ถ้าไม่มี Garmin นำทาง ทริปนี้ไม่รอดแน่ๆ 5555
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น